Ένα διεθνές παιχνίδι του Ολυμπιακού που διεξήχθη με την απειλή όπλου



Του Στέφανου Μίλεση

Ήταν Μάιος του 1931 όταν η ομάδα του Ολυμπιακού ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να δώσει δύο φιλικά παιχνίδια με τις Τουρκικές ομάδες Φενέρ Μπαχτσέ και Γαλατά Σεράϊ

Τα παιχνίδια αυτά είχαν προγραμματισθεί να δοθούν, όχι κατόπιν κάποιας συμφωνίας της ομάδας του Ολυμπιακού, αλλά κατόπιν πολιτικών συμφωνιών, που αφορούσαν την σύσφιξη των τεταμένων σχέσεων Ελλάδας και Τουρκίας. Το '22 ήταν άλλωστε πολύ κοντά! Ωστόσο πριν την ομάδα του Ολυμπιακού είχαν προηγηθεί ήττες όλων των μεγάλων ελληνικών ομάδων που πέρασαν από εκεί.

Η μια αποτελούνταν από επίλεκτους παίκτες του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και της Α.Ε.Κ. (ήταν η λεγόμενη ομάδα Επίλεκτων) και η άλλη ήταν η ομάδα του Απόλλωνα. Αυτές οι ήττες οφείλονταν κατά γενική ομολογία στο κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργούνταν στην Τουρκία, πριν από την άφιξη οιασδήποτε Ελληνικής Ομάδας και όχι μόνο. Οι Τούρκοι παίχτες έπαιζαν αντιαθλητικά με σκληρά μαρκαρίσματα και επικίνδυνα φάουλ. Και η Σερβική Μπεογκράτσυ λίγο πριν είχε ηττηθεί δεχόμενη έξη τέρματα! Ο Άρης είχε δεχθεί πέντε ένα έτος πριν (1930). Ακόμα και η μεγάλη Σλάβια Πράγας είχε ηττηθεί εκεί!



Οι αθλητικές εφημερίδες ήδη πριν από την αναχώρηση του Ολυμπιακού προετοίμαζαν τους φιλάθλους για το κλίμα γράφοντας:
"Το Τουρκικό ποδόσφαιρο χάρις εις την σκληρότητα των ομάδων του θα κερδίζει. Λοιπόν τούτο ας έχουν οι υπ΄ όψιν των οι εργαζόμενοι δια την σύσφιξη των αθλητικών σχέσεων με του Τούρκους και οι φίλαθλοι προπαντός να μην το παίρνουν κατάκαρδα όταν ηττώνται στην Κωνσταντινούπολη δικές μας ομάδες!".

Ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη (1931)

Όντως ο Ολυμπιακός φθάνοντας στην Τουρκία, γνώριζε καλά ότι θα δώσει τον πρώτο του φιλικό αγώνα με την Φενέρ Μπαχτσέ, μέσα σε τέτοιο κλίμα. Οι παίχτες ήθελαν απλώς να τελειώνουν και να επιστρέψουν.Ωστόσο τα τυπικά μέρη της φιλοξενίας ήταν επιτηδευμένα άψογα. Το ξενοδοχείο της ομάδας στολισμένο με Ελληνικές σημαίες, το ίδιο και το λεωφορείο που τους μετέφερε, τα εστιατόρια στα οποία έτρωγαν... Όλα άψογα! Όταν όμως οι παίχτες έμπαιναν στο γήπεδο, η ατμόσφαιρα άλλαζε άρδην. Φτυσίματα, βρισιές, σπρωξιές και άλλες τέτοιες ευγενικές πράξεις φιλίας!

Στο παιχνίδι αυτό όμως ο Ολυμπιακός φάνηκε ότι ήταν περισσότερο προετοιμασμένος ψυχολογικά για το κλίμα που θα συναντούσε. Έτσι είχε προσαρμόσει το παιχνίδι του σε άμυνα.  Σκοπός ήταν η απόσπαση μιας ισοπαλίας, που μέσα στο Τουρκικό καζάνι, ισοδυναμούσε με θρίαμβο! Κυρίως όμως το βάρος είχε πάρει πάνω του ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Αχιλλέας Γραμματικόπουλος (ο Ζαμόρα), που είχε κλείσει την εστία κανονικά. Όσα σουτ κι αν έκαναν οι Τούρκοι επιθετικοί, εκείνος τα απέκρουε. Το 1931 ήταν η χρονικά εκείνη που ο Ζαμόρα βρίσκονταν στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του! Για αυτό τον λόγο και το 1931 καταλαμβάνει μόνιμα πλέον την θέση αυτή στον Ολυμπιακό. Οι αθλητικοί δημοσιογράφοι λένε ότι την χρονιά εκείνη ο Γραμματικόπουλος έκανε το καλύτερο παιχνίδι της ζωής του κατά της Αυστριακής ομάδας Βάκερ. 

Οι περιστάσεις όμως δείχνουν ότι ο Γραμματικόπουλος εδώ, στην Κωνσταντινούπολη, έκανε ένα εξίσου καλό παιχνίδι. Ο χρόνος περνά και το πρώτο ημίχρονο τελειώνει. Στον Πειραιά όλοι συγκεντρωμένοι στον αγώνα καταλαβαίνουν ότι ο Γραμματικόπουλος βρίσκεται σε μεγάλη ημέρα. Και επίσης γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Ολυμπιακός ήταν ομάδα του δευτέρου ημιχρόνου. Δηλαδή όποιος αντίπαλος δεν κατάφερνε να λυγίσει τον τότε Ολυμπιακό στο πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο ήταν σχεδόν σίγουρο ότι θα ηττηθεί! Το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα που ήταν 1-0, αποτέλεσε σωστή ψυχρολουσία για τους Πειραιώτες. Αρχικά πίστεψαν ότι το τηλεγράφημα ήταν λάθος. Δυστυχώς όμως άλλα νυχτερινά τηλεγραφήματα, επιβεβαίωναν το πρώτο. Ο Ολυμπιακός έχασε! Στο 84 λεπτό ο επιθετικός της Μπαχτσέ Αλαεδδίν καταφέρνει να πετύχει το μοναδικό γκολ. 
Μόλις η μπάλα πέρασε την εστία του Γραμματικόπουλου, ο Αλαεδδίν μπήκε κι αυτός εντός της εστίας για να πανηγυρίσει. Ο Γραμματικόπουλος έκανε το λάθος να σταθεί μπροστά του και τότε ο Αλαεδδίν τον χτύπησε. 

Και το περιστατικό συνεχίζεται όταν ένας Τούρκος Αξιωματικός που βρίσκονταν πίσω από την εστία του Γραμματικόπουλου, εισήλθε εντός του γηπέδου και άρχισε να χτυπά με μανία τον Έλληνα τερματοφύλακα στο πρόσωπο (σχετική η πρώτη φωτογραφία της ανάρτησης). 
Από όλους τους Έλληνες παίκτες που βρίσκονταν στο πεδίο δράσης του, αυτόν επέλεξε ως υπαίτιο της παρολίγο ισοπαλίας! Και η δράση του Τούρκου δεν σταματά εκεί! Βγάζει το περίστροφο και το κολλάει στο κεφάλι του ήδη Γραμματικόπουλου αρχίζοντας να του μιλά σπαστά Ελληνικά, να σταματήσει να μπλοκάρει τα σουτ των Τούρκων! Και συνεχίζει να τον χτυπά μέχρι ο Γραμματικόπουλος να πέσει λιπόθυμος! Στην εξέδρα, στις θέσεις επισήμων στέκεται ο όρθιος ο στρατιωτικός Διοικητής Κωνσταντινούπολης Ναϊλή Πασσάς. Μην ξεχνάμε πως η Φενέρ Μπαχτσέ ήταν η ομάδα του Στρατού της Τουρκίας. Ο Βούλγαρος διαιτητής κάνει πως δεν είδε τίποτα. Δεκαπέντε χιλιάδες μαινόμενοι Τούρκοι κραυγάζουν. Το παιχνίδι έχει ουσιαστικά τελειώσει. Ακολουθεί ένα πέναλτι σε βάρος του Μπαχτσέ που όμως δεν δίνεται. Ο διαιτητής έντρομος, τελειώνει τον αγώνα πριν καν ολοκληρωθεί χρονικά.  

Ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος γεννημένος το 1908 στον Πειραιά, είχε ξεκινήσει σαν αθλητής του στίβου από τον Πειραϊκό Σύνδεσμο, πέρασε στον Άρη της Πλατείας Αλεξάνδρας και από το 1928 στον Ολυμπιακό. Έζησε για πολλά χρόνια και πέθανε όχι από τον Τούρκο εκείνο, αλλά από φυσικά αίτια σε ηλικία 100 ετών. 
Κανένα διεθνές αθλητικό δικαστήριο δεν επέβαλε ποινή στην Τουρκική ομοσπονδία για την πράξη αυτή, που μάλλον πρέπει να είναι μοναδική! 

Ο Σεραφεντίν Βέης (Πρόεδρος Τούρκικης Ομοσπονδίας) το βράδυ εκείνο, επισκέφθηκε το ξενοδοχείο "Χεδιβιάλ" που διέμενε ο Ολυμπιακός, για να πείσει τον αρχηγό της ομάδας, Γιώργο Ανδριανόπουλο να μην αποχωρήσουν και να δώσουν και τον δεύτερο αγώνα με την Γαλατά Σεράϊ. Το δεύτερο αυτό παιχνίδι έγινε από τον Ολυμπιακό, υπό μορφή αγγαρείας πλέον, στο ίδιο κλίμα, με τον ίδιο διαιτητή (!), ενώ δύο παίχτες της Σεράϊ είχαν έρθει να ενισχύσουν την ομάδα, από άλλα σωματεία. Ο Ολυμπιακός έχασε με δύο μηδέν.  

Η επιστροφή στον Πειραιά:

Οι Πειραιώτες υποδέχθηκαν τους Πρωταθλητές σαν να είχαν νικήσει! Η άφιξη τότε γίνονταν με πλοία της γραμμής. Έξω από το λιμάνι δεκάδες σκάφη είχαν βγει να τους προϋπαντήσουν. Στις προβλήτες το αδιαχώρητο. Όλοι ήθελαν να μάθουν. Δεκάδες ομάδες Ελληνικές και ξένες είχαν περάσει από την Τουρκία, εκατοντάδες ποδοσφαιριστές είχαν αγωνιστεί στα γήπεδά της. Σε καμιά ομάδα και σε κανέναν ποδοσφαιριστή όμως, δεν είχαν φτάσει στο σημείο να το χτυπήσουν και μετά να τον απειλήσουν με όπλο! Αυτή την μέγιστη τιμή, την κράτησαν για τον μέγα Γραμματικόπουλο.

Την ομάδα εκείνη του Ολυμπιακού αποτελούσαν:
Τερματοφύλακας: Γραμματικόπουλος, 
Αμυντικοί: Κουράντης και Χρυσαφόπουλος, 
Μέσοι: Λεκκός, Πανόπουλος και Κορωναίος, 
Κυνηγοί: Ντίνος, Λεωνίδας, Βασίλης και Γιώργος Ανδριανόπουλος και ο Τερεζάκης


Η Ομάδα του Ολυμπιακού που αγωνίσθηκε στην Τουρκία


O Ποδοσφαιριστής Χρυσαφόπουλος
Λέγεται ότι μετά από της επιστροφή του Ολυμπιακού στον Πειραιά και τις διαστάσεις που άρχιζε να λαμβάνει το θέμα, η Τούρκικη ομοσπονδία έστειλε επιστολή, με την οποία διαβεβαίωνε ότι κατά του Τούρκου Αξιωματικού είχε κινηθεί διαδικασία την απόταξή του. Ο Ντίνος Ανδριανόπουλος μιλώντας κατά την επιστροφή του για το επεισόδιο δήλωσε: 
"Ό,τι και να λέει ο Ελευθέριος Βενιζέλος περί φιλίας είναι κουραφέξαλα. Οι Τούρκοι μας μισούν. Ακόμα και σε έναν φιλικό αγώνα, αυτοί μάχονται υπέρ του Μωάμεθ! Αν θέλουν οι Τούρκοι ποδόσφαιρο αντί ξένων προπονητών ομάδων που φέρνουν, ας φέρουν καλύτερα προπονητές φιλάθλων! Έπαιζα με φόβο. Και όταν είδα το περίστροφο του Αξιωματικού παρέλυσα. Από εκεί και ύστερα, έπαιζα μηχανικά" 

Κάτι που αξίζει να αναφερθεί είναι πως η Φενέρ Μπαχτσέ την εποχή εκείνη είχε Έλληνα Τερματοφύλακα, τον Βασταρδή, ο οποίος για λόγους αβρότητας δεν αγωνίσθηκε. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"